![](https://static.wixstatic.com/media/d532b29bc0c448b29f47672da7b07613.jpg/v1/fill/w_288,h_192,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01,blur_2,enc_auto/d532b29bc0c448b29f47672da7b07613.jpg)
![](https://static.wixstatic.com/media/fef482_8960cf836c214d7186ce16d581ea46b8~mv2.png/v1/fill/w_197,h_90,al_c,q_85,usm_0.66_1.00_0.01,enc_auto/fef482_8960cf836c214d7186ce16d581ea46b8~mv2.png)
DÄ°NLEDEBÄ°YAT
Atın yiÄŸidi kendine kamçı vurdurmaz.
Tuyug
Türklerin edebiyata kazandırdığı bir nazım biçimidir. Rubai gibi tek dörtlükten oluÅŸur.
-
Uyak düzeni maniye benzer.
-
Kimileri maninin aruzla yazılmış haline tuyug denilir demektedir.
-
Konu sınırlaması yoktur. En çok aÅŸk, aÅŸk acısı, ÅŸarap konu edilir.
-
Mahlas kullanılmaz.
-
Aruzun sadece "fâilâtün / fâilâtün / fâilün" kalıbıyla yazılır.
-
Kadı Burhanettin bu alanda en ünlü ÅŸairimizdir.
​
Örnek:
Erenler öz yolında tek gerek
Meydanda erkek kiÅŸi ner tek gerek
Yahşi yaman katı yumuşak olsa hoş
Severim diyen kiÅŸi erkek gerek
Kadı Burhaneddin