![](https://static.wixstatic.com/media/d532b29bc0c448b29f47672da7b07613.jpg/v1/fill/w_288,h_192,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01,blur_2,enc_auto/d532b29bc0c448b29f47672da7b07613.jpg)
![](https://static.wixstatic.com/media/fef482_8960cf836c214d7186ce16d581ea46b8~mv2.png/v1/fill/w_197,h_90,al_c,q_85,usm_0.66_1.00_0.01,enc_auto/fef482_8960cf836c214d7186ce16d581ea46b8~mv2.png)
DÄ°NLEDEBÄ°YAT
Atın yiÄŸidi kendine kamçı vurdurmaz.
​
Dilimiz yapı bakımından sondan eklemeli diller grubunda; köken bakımından da Ural – Altay dil ailesinin Altay kolundandır.
Altay dil ailesinin ortak özellikleri:
​
-
Bu gruptaki dillerin hepsi yapı yönüyle eklemeli dildir.
​
-
Ön ekler (artikeller) yoktur. ( Türkçede sadece yabancı dilden girmiÅŸ ve kalıplaÅŸmış gibi görülen kelimelerde önden ekleme görülür.( Namert, antitez, dejenerasyon gibi.)
​
-
Kelime türetme ve çekim son eklerle yapılırken köklerde deÄŸiÅŸme olmaz. Eklerdeki zenginlik ve çeÅŸitlilik dikkat çekicidir.( Ben ve sen sözcükleri dışında: Ben-e= bana,sen-e= sana)
​
-
Söz diziminde yardımcı unsurlar (tamlayanlar, belirtenler) önce, asıl unsurlar (tamlananlar, belirtilenler) sonra gelir: insanlık hâli, sözün doÄŸrusu. Mustafa, türkü söylerken kendinden geçiyordu.
​
-
Sıfatlar isimlerden önce kullanılır. yeÅŸil ördek, anlayışlı öÄŸrenci, kahraman ordu. Sayı bildiren kelimelerden sonra çokluk eki kullanılmaz:, beÅŸ kardeÅŸ, üç kafadar, bin konut.
​
-
Kelime başında l, r ve ñ ünsüzleri bulunmaz.