DİNLEDEBİYAT

BAŞKA KİMSE YOK MU?

​

​

Temel bir gün eşeği ile ormandan odun getirirken uçurumdan düşmüş. Eşeği yere düşmüş ve paramparça olmuş. Temel ise bir ağaç dalına iki eliyle yapışmış kalmış. Aşağı doğru bir bakmış parçalanmış eşeğini görmüş ve avazı çıktığı kadar bağırmaya başlamış:

​

- Yardım eduuuuuun?  

​

Fakat hiç karşılık alamamış. Yarım saat kadar yardım çağırmış ancak cevap alamadığı gibi kolları ve parmakları güçsüzleşmeye başlamış. Ölümün yakın olduğunu hissetmiş. Korkmaya başlamış. İnançsız birisi olarak ölümden korkmaması gerektiğini düşünmeye çalışmış. Fakat olmuyormuş. Aşağıdaki eşeği düşünmüş ve kendi kendine:

​

- Şimdi bende düşünce aşağıdaki eşek gibi parçalanacağım. Sonra yaban hayvanları etimi yiyecekler. Daha küçük parçaları ise kurtlar kuşlar .. Bir seneye kalmaz kemiklerim bile bulunmaz burada. Peki öldükten sonrası dünyada yaptığım iyiliklerin karşılığı ne olacak? Yani ben öleceğim ve her şey bitecek mi?

​

Temel artık iyiden iyiye hayatı, varoluşu sorgulamaya başlar. İşin içinden çıkamaz. Ölümden sonra hayatın olduğunu, şu an yaşadığı hayatı yaratan bir gücün olduğunu kabullenir. Sonra:

​

- "İnanıyorum Allah' ım. Sana inanıyorum. Beni kurtar." diye bağırmış. Ve en sonunda yukarıdan bir ses cevap vermiş:

​

-"Seni kurtaracağuuummmm. Ama önce ellerinu bırakacaksunnnnn."

​

Temel birkaç saniye düşünmüş ve tekrar bağırmış:

​

-Başka kimse yok muuuuuuuu?